اصطلاحات رایج بیمه ای
بیمه نامه : بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد میکند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد .
بیمه گر : شرکت بیمه ای است که مشخصات آن در بیمه نامه قید گردیده و جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در بیمه نامه به عهده دارد .
بیمه گذار : شخص حقیقی یا حقوقی ذکر شده در بیمه نامه می باشد که پوشش بیمه را ابتیاع نموده و متعهد پرداخت حق بیمه آن است .
ذینفع : شخص حقیقی یا حقوقی ذکر شده در بیمه نامه اعم از بیمه گذار یا غیر آن است که حق مطالبه و دریافت تمام یا قسمتی از خسارت وارد به مورد بیمه را دارا می باشد .
فرانشیز : درصد یا مبلغی از خسارت است که به عهده بیمه گذار است و بیمه گر در مورد جبران آن تعهدی ندارد.
مورد یا موضوع بیمه : مورد یا موضوع بیمه ممکن مال باشد اعم از عین یا منفعت یا هر حق مالی یا هر نوع مسئولیت حقوقی مشروط بر اینکه بیمه گذار به بقا آنچه بیمه میدهد ذی نفع باشد و همچنین ممکن است بیمه برای حادثه یا خطری باشد که از وقوع آن بیمه گذار نتضرر میگردد .
فسخ و ابطال : چنانچه بیمه گذار یا نماینده او با قصد تقلب ، مالی را اضافه بر قیمت عادله در موقع عقد قرارداد بیمه داده باشد عقد بمه باطل و حق بیمه دریافتی قابل استرداد نیست و نیز هرگاه بیمه گذار عمدا از اظهار مطالبی خود داری کند یا اظهارات کاذبه بنماید و مطالب اظهار نشده یا گذب طوری باشد که موضوع خطر را تغییر دهد یا از اهمیت آن بکاهد عقد بیمه باطل خواهد بود .
اگر خودداری از اظهار مطالبی یا اظهارات خلاف واقع ار روی عمد نباشد عقد بیمه باطل نمیشود در این صورت هرگاه مطلب اظهار نشده قبل از وقوع حادثه معلوم شود بیمه گر حق دارد یا اضافه حق بیمه را از بیمه گذار در صورت رضایت او دریافت داشته و قرارداد را ابقاء کند و یا قرارداد بیمه را فسخ کند و بیمه گر باید حق بیمه اضافی تا تاریخ فسخ را به بیمه گذار مسترد دارد و در صورتی که بعد از وقوع حادثه مطلب اظهار نشده یا اظهارات کذب معلوم شود پرداخت خسارت به نسبت وجه بیمه پرداختی تقلیل خواهد یافت .
با تقدیم احترام
بیمه ایران
نمایندگی مرادخان
کد:5741
سئو فروشگاه | کاشت مو شرق تهران | صندلی ناصر پلاستیک | مزوتراپی تهران